Zwierzyniecki Konkurs Recytatorski “Dziki Zwierzyniec”

Anna Kapusta

„Radość recytowania … O dzieciach w konkursach recytatorskich„

Recytacja – relacja

          Wisława Szymborska w utworze Radość pisania zadała kiedyś – obezwładniający ironicznie – szereg pytań o status życia wiersza, o biografie słów, które żyją oddechem cichej lektury:  

Dokąd biegnie ta napisana sarna przez napisany las?

Czy z napisanej wody pić,

która jej pyszczek odbije jak kalka?

Dlaczego łeb podnosi, czy coś słyszy?

Na pożyczonych z prawdy czterech nóżkach wsparta

spod moich palców uchem strzyże.

Cisza – ten wyraz też szeleści po papierze

i rozgarnia

spowodowane słowem „las” gałęzie. (…)

            Od cichej lektury zaczyna się każda praca recytatorska. Aby recytować, trzeba najpierw przeczytać ze zrozumieniem tekst. I albo zaiskrzy, albo i nie. Albo poetyckie frazy zostaną przeżyte i przyjęte, albo – czasem bezpowrotnie – relacja z czytelnikiem umrze. Osoba recytująca nawiązuje relację z tekstem, następnie z odbiorcą swej sztuki recytacji. I albo zaiskrzy, albo i nie. Ta bilskość z tekstem musi wydarzyć się więc dwa razy. W odczycie tekstu i w odsłuchu jego recytacji. Trzeba to zawsze mówić Dzieciom – Młodym Recytatorom. Nikt tu nie jest winien iskry albo jej braku. Ani poeta, ani recytator. Od nas zależy tylko podjęcie relacji bez poczucia winy za werdykt odbiorcy, którym czasem bywa jury konkursu recytatorskiego. Żadna relacja nie znosi przymusu. Jest darem.

Konkurs – rezyliencja

          Dyskusja nad sensownością konkursów recytatorskich dla dzieci trwa już chyba od pół wieku i pozostać musi bez konkluzji. Dzieci uczą się bycia na scenie, z ryzykiem odrzucenia albo przyjęcia, bo poezja w odczycie i odsłuchu jest relacją. Intymną, choć przeżywaną na oczach publiczności. I o ile możemy punktować dykcję, dobór tekstu, sposób interpretacji, o tyle relacja scenicznego zauroczenia tekstem w wykonaniu nigdy nie jest oczywista. Jak w życiu. Albo kochamy, albo nie. Po środku jest szacunek do pracy nad tekstem, ale zauroczenia nie da się zaprogramować. I to też trzeba mówić recytującym Dzieciom. Stawką jest bezcenna odporność na subiektywne odrzucenie. Nie każdy dostanie nagrodę. I dobrze, bo niepewność uczy rezyliencji, inaczej odporności lub prężności psychicznej. Relacja recytatora z tekstem pozostanie w lekcji interpretacji. Trofeum jest produktem ubocznym konkursowego spotkania. Miło jest dostać nagrodę, ale nie definiuje ona niczyjej wartości. Trzeba i to mówić Dzieciom. Głośno, uczciwie i bez cenzury. Scena jest życiem i życie jest sceną. Piękno ryzyka podejmowania sztuki relacji.

Werdykt – proces 

            Przygotowując Uczennice i Uczniów do konkursów recytatorskich zawsze staram się uczyć Ich zabawy tą życiową sytuacją. Żadnego stresu. Trema jest przeżytkiem. Scena jest nasza. A odbiorca, choćby był koronowaną głową sztuki słowa, nie jest ani jedynym, ani ostatecznym. Nie musi nas pokochać w swym werdykcie, bo to tylko jeszcze jeden człowiek na naszej drodze do siebie. Przygotowując, zwłaszcza Dzieci, do wszelkich konkursowych startów, stawiajmy akcent na proces: dziś jest tak, dziś jest tu i teraz, dziś słowo mówione jest nasze. Jeśli spotkamy się w relacji z oceniającymi, świetnie. Jeśli nie, to znaczy, że nie. Nic więcej. Żadnych łez. Gratulujemy zwycięzcom i idziemy dalej. W drodze do siebie, po drodze z poezją. Jeśli to nie nasza relacja, to nie nasza. Ktoś inny spotkał kogoś innego. Kropka. Plus radość recytowania. Z wielokropkiem …

• Anna Kapusta (Nota biblioterapeutyczna)

Badaczka, autorka książek naukowych i literackich. W roku 2011 opublikowała książkę biblioterapeutyczną dla kobiet Listy do skały (proza poetycka, Kraków 2011) rekomendowaną przez Stowarzyszenie Nowej Psychologii w Krakowie jako materiał literacki wspierający psychoterapię i rozwój osobisty kobiet. Od tego czasu pisze i publikuje autorskie utwory biblioterapeutyczne, artykuły problemowe i naukowe w dziedzinach bajkoterapii, biblioterapii i tekstoterapii kulturowej opublikowane dotychczas na łamach „Akantu”, „Biblioterapeuty”, „Hejnału Oświatowego” i „Przeglądu Biblioterapeutycznego”. Ukończyła Kurs Bajkoterapii (warsztaty metodyczne, certyfikat: Wojewódzka Biblioteka Pedagogiczna w Krakowie, 2014), Kurs Biblioterapii (certyfikat: Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, certyfikat: Polskie Towarzystwo Biblioterapeutyczne, 2015) oraz Podyplomowe studia w zakresie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej (Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, 2019). 
Jest autorką i wykonawczynią warsztatów z zakresu bajkoterapii, biblioterapii i tekstoterapii kulturowej, a także opracowała śmiospotkaniowy kurs pisania artystycznych bajek terapeutycznych dla dzieci i dorosłych w relacjach pod tytułem Domowa bajkoterapia dla dzieci i dorosłych. Kurs pisania artystycznych bajek terapeutycznych prezentowany na antenie Radia Kraków (https://www.radiokrakow.pl/audycje/pochodzimy-z-bajek) 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki”

KLUB KULTURY „CHEŁM”

serdecznie zaprasza dzieci i młodzież na

Zwierzyniecki Konkurs Recytatorski „Dziki Zwierzyniec”,

który odbędzie się:

21 listopada 2025 r. (piątek) o godzinie 10.00

Wszystkich miłośników poezji i zwierząt (nie tylko dzikich😊) serdecznie zapraszamy do udziału

w konkursie recytatorskim.  

„Serce człowieka można poznać po tym, jak traktuje zwierzęta” Immanuel Kant

I. Cele konkursu:

• upowszechnienie wiedzy o historycznym pochodzeniu nazwy dzielnicy Zwierzyniec, która wywodzi się od dawnej funkcji terenów myśliwskich dla dworu królewskiego i już od XIII wieku była używana w kontekście służebnych terenów do polowań – teren aktualnej Dzielnicy VII był bogaty
  w zwierzynę łowną, a aktualnie nadal nie brakuje tu zwierząt udomowionych i dzikich;
• rozbudzanie zainteresowań nauką o środowisku, wiedzą zoologiczną oraz wiedzą przyrodniczą
  o najbliższej okolicy;
• kształtowanie postaw etycznych w relacjach ze zwierzętami;
• zachęcanie do poznawania poezji polskiej;
• kształtowanie kultury żywego słowa;
• doskonalenie umiejętności recytatorskich.

II. Warunki uczestnictwa:

konkurs jest przeznaczony dla dzieci w wieku przedszkolnym oraz dla uczniów szkół podstawowych.

Oceniamy w kategoriach:

• grupa przedszkolna – dzieci w wieku od 4 do 6 lat,
• klasy I-III,
• klasy IV – VI,
• klasy VII – VIII.

Każdy z uczestników przygotowuje do recytacji wybrany z poezji polskiej wiersz o zwierzętach.

Liczba uczestników z jednej jednostki jest ograniczona do 6 osób.

III.  Zgłoszenia:

Uczestnicy mogą być zgłaszani indywidualnie lub przez instytucje. Instytucje samodzielnie dokonują wyboru swoich reprezentantów.

Warunkiem zakwalifikowania się do konkursu jest dostarczenie formularza zgłoszeniowego drogą mailową na adres chelm@dworek.eu oraz wypełnienie formularza zapisów online na stronie chelm.dworek.eu/konkurs w celu wyrażenia zgody na przetwarzanie danych osobowych przez rodziców lub opiekunów prawnych. Termin zgłoszeń upływa 7 listopada 2025 r.

IV. Termin i miejsce konkursu:

21 listopada 2025 r., godz. 10.00, Klub Kultury „Chełm” ul. Chełmska 16, Kraków.

V. Jury dokona oceny wg następujących kryteriów:

• dobór repertuaru,
• znajomość tekstu,
• interpretacja utworu (dobór środków wyrazu),
• kultura słowa,
• ogólny wyraz artystyczny (uzasadniony gest sceniczny).

Ogłoszenie wyników odbędzie się po wysłuchaniu wszystkich uczestników i dokonaniu oceny przez jury. Laureaci otrzymają dyplomy i nagrody.

REGULAMIN DO POBRANIA —> POBIERZ

FORMULARZ ZGŁOSZENIA PRZEZ JEDNOSTKĘ DO POBRANIA —> POBIERZ

FORMULARZ ZAPISU ONLINE DLA RODZICÓW